Afgelopen week trad ik op tijdens de uitreiking van een aantal journalistieke prijzen. Ik had het  o.a. over een Telegraafjournalist die, twee uur na de moord op RTL cameraman Stan Storimans, onder valse voorwendsels het huis van de familie Storimans binnen wist te komen. Toen duidelijk werd dat hij een journalist was, is hij uit het huis verwijderd. Ondanks pogingen publicatie tegen te houden is het artikel gewoon geplaatst.  Dat geldt ook voor de foto’s die de meegekomen fotograaf door het raam had genomen. Ik noemde hun gedrag en dat van hun bazen exemplarisch voor de luiheid, domheid en onverschilligheid die in de hele media de boventoon voeren.
Na afloop van de uitreiking stond ik te praten met Marjolein Storimans die aanwezig was vanwege een eerbetoon aan haar man. Een meisje kwam op ons af, stelde zich niet voor en vroeg slechts of ze een foto van ons mocht maken. Dat wilden we allebei niet.
Uit het Parool van woensdag blijkt dit meisje een Paroolrubriek te vullen. Ze schrijft dat ‘Heertje geen tijd heeft voor haar rubriek, want hij houdt niet van journalisten.’ Ook citeert ze (of verzint wederom) een Telegraafbaas die bovenstaand verhaal ontkent.
Marjolein Storimans, die het verhaal kon bevestigen, stond dus naast haar.
De Parooljournaliste herkende haar niet.  Of ze had geen zin in antwoorden die de leugens van haar rubriek zouden verstoren. Werkt er nou echt niemand meer bij het Parool die dit soort domme, luie en onverschillige figuren uit de krant weert?