Beste/Lieve/Geachte mensen,
Veel dank voor alle interessante en aardige en soms zelfs lieve mails n.a.v. Pauw & Witteman gisteren.  Ik ga ze echt beantwoorden, maar moet ook nog even uitzieken, opruimen en        . Dat is dus wat ik aan het worden ben; een halve zool die denkt dat hij ook privézaken moet gaan melden. Gelukkig heb ik me dit keer op tijd hervonden, maar ja, hoe lang nog? Op een dag denk ik echt dat ik Raoul Heertje ben en dan is het klaar met me. Dan ben ik precies waar ik niet wilde wezen.  Voorlopig weet ik nog regelmatig te ontsnappen en leer en lach ik me rot.
Vanaf nu ben ik weer gewoon kijker en ben ik heel benieuwd wat er vanavond te zien zal zijn. Ik vrees dat mijn mindere kanten ook getoond zullen worden. Eigen schuld, want toen ik in het proefprogramma teveel gespaard werd, was ik daar nogal gepikeerd over. Jezus, nu ben ik me ook al aan het indekken en jou aan het voorbereiden op mijn slechte kanten. Daarmee probeer ik ze minder slecht te maken. Leuk maar ook frustrerend dit programma, want ik wordt me steeds bewuster van de onbewuste trucs.
En mijn ijdelheid.
Dit stukje heb ik lang uit kunnen stellen, want ik wil natuurlijk niet laten merken dat mijn universum deze week vooral om Heerlijk Eerlijk Heertje draait. Terwijl er in het universum heus belangrijker zaken plaatsvinden.  Ik weet het echt. Maar voel ik het ook?
Tot zover het crisiscentrum, ik ga mijn gewone-Raoul-Heertje-doet-gewoon-boodschappen-gezicht opzetten en naar buiten. Oh ja, morgen (zaterdag) staat er een hele goed stuk in het NRC van een meneer (Tom Rooduijn) die het goed begrijpt en zo aardig is net te doen alsof ik het zo goed heb uitgelegd.